KABİLE

Bu aralar şarkılı yazılar yazmaya başladım.

Eskiden anlamazdım pek sözlerden, müziğe odaklanırdım. Şimdi ise direkt sözlere odaklanıp , bunlar neden yazılmış olabilir deyip hikayesine gidiyorum şarkıların... Yaşlanıyor muyum?

Dünyada ne iş yaparsak yapalım, bir diğerimize fayda sağlıyoruz. Gece fabrikada çalışan işçinin, temizlik görevlisinin, doktorun, dişçinin, oyuncunun, senaristin, yazarın, çizerin, öğretmenin... her birinin hepimize faydası var. Ama öyle haldeyiz ki kıyaslamalar mutsuzluğu yaşıyoruz. Bunlardan biri eksik ise biz de eksiğiz. Yapılan her iş değerli. Belki de bu farkındalık ile iş yapsak, her işte çok başarılı oluruz. Kendi işimize ve diğer işlere yeteri kadar değer vermediğimizden bencillik yapıp kıyaslayıp mutsuz oluyoruz.

MFÖ'nün "sanatçının öyküsü" şarkısının Sait Faik 'in meşhur bir öyküsünden esinlendiği söyleniyor. Bir kabilede insanlar sabah erkenden kalkıyor, çalışmaya gidiyor. Bir kişi de gece yorgun gelen insanlara şarkı söylüyor, gece olanlara hayatın güzelliklerini anlatıyor. Sonra kabiledeki insanlar sinirleniyor. "Bu adam çalışmaz mı? Bu adam hep düşünür mü? Bir kuş ölmüş diye üzülür mü?" Adamda isyanlar karşısında onlar gibi çalışmaya başlıyor. Geceleri artık eskisinden sessiz oluyor, gündüz zaten dünyanın farkına varamayan insanlar, gece de gelip direkt uyuyor, sonra anlıyorlar adamın kıymetini ve tekrar eskiye dönüyorlar.

Hayat koşturmacasında kaçırdığımız şeyleri neden birbirimizden tamamlamayalım ki? Hani hepimiz birimiz, birimiz hepimiz içindi ya, ha işte onu unutmamalı...

Bütün kabile kızar bana Derler, bu adam çalışmaz mı? Bu adam hep düşünür mü? Bir kuş ölmüş diye üzülür mü? Gündüz böyle diyenler Gece olunca Ateşler yakılınca Denizler coşunca Ben bir şarkı söylerim yorgun insanlara Bakın bakın, martılar uçar Bakın bakın, yıldızlar koşar Bakın ne güzel bir hayat var dünyamızda Bir hüzün çöker, bir garip olur insanlar Yaklaşırlar birbirlerine Şarkım sürer sabaha kadar Melekler uçar üstünüzde Şarkım sürer sabaha kadar Melekler uçar üstünüzde Bu sabah uyandırmamışlar beni Ava giden dostlar Bu sabah uyandırmamışlar beni Ava giden dostlar Ne güzel Ne güzel