IRMAKLAR ÇAĞLAR İÇİNDE...

Bir şirket genel müdürünün, bankada gişe sorumlusunun, belediye işçisinin, öğretmenin, mühendisin, doktorun, kuaförün... hepimizin emeklilik hayali neden hep bir sahil kasabasına ya da yeşil bir dağ köyüne yerleşmek hiç düşündünüz mü?

Ben Konya'da Karatay Belediye binasını da görünce iyice anladım sebebini... Google görsellerden arayabilirsiniz. Bu sadece bir örnek, bazen çok uzağa gitmeden, evimizin penceresinden de bakmak gözümüzün kanamasına yetiyor.

Biz daha 30 yaşında emekli olmak istiyoruz. Sebebi aksama kadar evde oturmak istemek değil bence sebebi etrafımızda baktığımız birçok yerin, yaşam alanlarımızın estetikten uzak, çirkin yapılaşmaya mahkum olması... Alüminyumun, kat kat beton yığınlarının, camların esiri olmuşuz. Bunlardan kaçmak için de herkesin emeklilik hayali, daha az betonlu yerlere kaçmak ve bence bundandır ki 30'lu yaşlarda emekli olmayı istemek...

Her şeyi hızlı mı yapmak istiyoruz, bundan mı gözlerimizin kanaması?

Ya da devasa bir bina olması onu güzel kılmaya yetiyor mu? Büyük ama içi boş, ruhsuz bir çokça bina...

Mimari de kapitalizme mi yenildi?

Ya da artık yaptığımız işleri sevmiyoruz, birileri dedi diye mi yapıyoruz...

Bazı şeyleri artık gönlümüzde hissederek yapmanın vakti gelmedi mi?

Nice camiler yapan ve bunları günümüze ulaştıran Mimar Sinan sizce de haklı değil mi?

"Yaptığın işi gönlünde hissedersen, ırmaklar çağlar içinde..."