UÇURUM

Kimi insanlar yapay zeka, endüstri 4.0 , teknoloji, insanların değişmesi gerekliliğini, işin özünü kavramayarak, kendine fırsat görüp koç olmaya heveslenmiş, kimi ise bunlardan bir haber, nezaketten , iyi niyetten bir haber yaşamaya odaklanmış. Ortası nadir bulunur insanoğlu ... :)

Şimdi sizlerle yakın zamanda yaşadığım iki olayı, gördüğüm 2 insan tiplemesini paylaşacağım. Uçakta bir çiftimiz ile tanıştım, İstanbul'dan Antakya'ya bir eğitim için seyahat ediyorlardı. Koçluk eğitiminden yeni çıkmışlar, öncelikle bana wikipedia tanımı ile koçun ne demek olduğundan bahsettiler, sonra benim neler yaptığıma odaklandılar. Aslında hazır eğitimi de almışken kendilerine staj yapacak birini arıyorlardı karşılarına Burcu çıkıvermişti.

Havada uçuşan orjinal kelimeler konulu soru ve cevaplardan sonra hangi okuldan mezun olduğumu sordular. Çukurova Üniversitesi dedim. Pardon canım Çukurova neredeydi dedi içlerinden birisi. Sen artificial intelligence, globalization gibi kavramları havada uçuruyorsun ama bana Çukurova neredeydi diye soruyorsun, diyemedim tabi :) İnsan gözlemlerinden çok fazla şey öğreniyor. Burada , bir işi önce kendimiz dibine kadar özümsemeden, içselleştirmeden birine bir şeyler öğretmeye kalkışırsak, cehaletin bir yerde nasıl patlayıvereceğini gördüm. Gelelim ikinci figürümüze; kendisi ile otogarda karşılaştık. Lavaboda aynada kendime çeki düzen verirken, havanın soğuk olmasından dolayı dudak nemlendiricimi çantamdan çıkartmıştım ki daha ben sürmeden yanımdaki hemcinsimin yarı anlaşılır şekilde bana versene dediğini duydum. İşte bu tiplerimizin ortak özelliği de ikisinde de yüz ifademin aynı olması :) Uçurumun dibinde olmak ve hiç yukarıya bakmamak ile uçurumun tepesinde olup aşağıyı hiç görememek arasında bir fark yoktur. Her ikisinde karşılaşılan durum da verilen tepkiler aynıdır.

Allah dengeli insanları yanımızdan eksik etmesin :)